Eerst bezochten we enige bekende individuele vissers in de omgeving van Paramaribo – Nieuw Amsterdam Diverse vissers konden we helpen met netwerk;
Ook werd er een bezoek gebracht aan het Kwintidorp Wittagron. Deze hebben verleden jaar gevraagd om fuiken. Diverse soorten fuiken konden werden overgedragen. Ook enig nieuw netwerk werd geschonken. Het door ons opgezette visserijproject liep nog steeds goed.
Vervolgens werd er doorgereden – 150 km zandpad door het oerwoud – naar Apura – Wasjabo. We konden overnachten bij onze visser in Wasjabo. Hij was erg blij met de netten. Vandaar een bezoek gebracht aan de TRIO indianen welke we verleden jaar hadden bezocht. Ze hadden een nu “tijdelijk “ onderkomen vlak bij Apura. Dit om de kinderen naar school te laten gaan. Daar bleek dat de door ons geschonken buitenboordmotor nog werkeloos aan de wand hing. Dit zijn nog zeer primitieve mensen. Hun traditie wil dat ze alles delen. Nu zat men met de vraag wie mag er gebruik maken van de buitenboordmotor. Deze vraag had men nog niet opgelost. Hun gezegd dat hij gebruikt moet worden anders halen we hem terug en maken er andere vissers blij mee. We wachten af. Onze contactman Josef Para zal contact met ze onderhouden. Ook kregen we een schrijven mede van een kleine Evangelische kerk die bezig waren met het bouwen van een nieuwe kerk. De kerk was grotendeels klaar maar er was nu geen geld meer om de zaak af te bouwen. Vandaar het verzoek of we hun konden helpen. Hun beloofd om contact op te nemen met een kerk in NL. Misschien zijn er nog een paar Euro,s.
Contact gehad met Richard Boldewijn uit Batavia. Hij is in dienst van de PAS. Richard reist veel door het binnenland en probeert hulp te verlenen ( oa voorlichting) aan de inheemse bevolking. Hij ontving netwerk van ons. Het project van ons in Corneliskondre ligt zo goed als stil. Het liep eerst goed maar door jaloezie ontstond er onenigheid. Met hem de zaak doorgenomen en hij zal ons op de hoogte houden Hij zal doorgeven dat ze van ons de opdracht krijgenweer aanhetvissentegaan.
Visserman Derby uit Drepade (ligt aan de weg naar het stuwmeer en wordt bewoond door Boslandcreolen.) had gevraagd om netwerk. Het visserijproject, samen met zijn broers liep erg goed. Ook de buitenboordmotor deed het nog prima. We brachten een aantal fuiken naar Drepade en enig nieuw netwerk geschonken door Den Oever.
Harry Ellioth had gevraagd om netten voor een door hem op te starten jongerenproject in Klaaskreek (ligt eveneens aan de weg naar het Stuwmeer). Het probleem in veel dorpen is dat de jongeren niets te doen hebben. Ze vertrekken vaak naar de stad en hangen daar rond totdat ze in handen vallen van “verkeerde” mensen met alle nare gevolgen van dien. Ellioth heeft grootse plannen en wordt gesteund vanuit Nederland. Via via was hij bij ons gekomen. Ze waren erg dankbaar met de netten. Ze willen de gevangen vis gaan fileren. Om dit op te starten is nog een lange weg te gaan maar het begin is er.
Vanuit Bigistone aan de Marouwijnerivier was de vraag gekomen fuiken. Men wil hiermee grote garnalen gaan vangen. Hieraan kunnen voldoen. Te hopen dat ze veel garnalen vangen welke dan kunnen worden verkocht aan de Franse kant (St. Lauron du Maronie).
Verleden jaar waren we gebeld vanuit Frans Guyana om netwerk. Aan de oceaankant, nabij Mana wonen veel gevluchte Surinaamse indianen. We bezochten deze mensen reeds diverse keren. We hebben ze ook nu bezocht en konden ze blij maken met de nieuwe tongennetten. Ze hebben ze aangepast en we kregen reeds bericht dat ze goede sterke netten hadden ontvangen.
Ook bezochten we Kwakoegron aan de Sarramaccarivier. Hier hadden we ongeveer 10 jaar geleden een visserijproject opgestart samen met de dorpen Maccakreek en Com. Kondre. Het liep de eerste jaren erg goed. Maar op een gegeven moment werd er goud gevonden. De meeste vissers stapten over op het zoeken van goud met de hoopvolle verwachting “rijk” te worden. Bij het zoeken naar goud wordt er op grote schaal gebruik gemaakt van kwik met alle gevolgen van dien. De rivieren worden vervuild en veel goudzoekers worden niet oud. Als men wel geluk heeft moet men zwijgen en proberen wakker te blijven. Vaak ontstaan er vechtpartijen en de eerste dode was reeds gevallen. Bij onze komst hadden we een kroetoe (vergadering) met drie dorpshoofden. Ze deelden mede dat veel mannen weer willen gaan vissen en vroegen om netwerk. Daar onze voorraad vrij groot was konden we hun voorzien van netwerk. Nu maar afwachten dat het lukt. Ja de ideeën zijn goed maar moeten wel uitgevoerd worden.
Tijdens onze reis een paar keer bezoek gebracht aan Koesikwarano in Commewijne. Dat is het kindertehuis voor Indiaanse kinderen opgestart door dhr en mvr. Berkhuizen. (beide overleden). Het huis wordt nu gerund door oa Marcia Panka. Dat is een Surinaamse met heel veel energie en inzet. Ons inziens doet ze het geweldig. Er is een bestuur gevormd maar door onenigheid was met merendeel opgestapt. Het multifunctioneel gebouw – grotendeels geschonken door Urk – was nu in handen van de Volle Evangelische Gemeente. Bestuurslid Jimmy is voorganger en had het gebouw maar overgenomen. Dit doorgenomen met Marcia. De Com. Van Politie aldaar heeft na overleg. de Volle Evangelische Gemeente de toegang ontzegd. Zeven jaar geleden hebben wij er voor gezorgd, samen met anderen oa Zuidland dat het kindertehuis een nieuwe busje kreeg. Nu blijkt het kindertehuis geen busje meer te hebben want deze wordt gebruikt door voornoemde Jimmy. Telefonisch contact gehad met Jummy en hem medegedeeld dat het busje door ons was geschonken voor de kinderen van Koesikwarano en niet voor het bestuur. Hij deelde kwaad mede dat hij daar niets mee te maken had en dat dehet busje bij hem bleef en niet terug zou gaan naar het kindertehuis. Marcia heeft inmiddels op staande voet ontslag gekregen van het “bestuur”. Ze is een kordate vrouw en weigert te vertrekken en is blijven zitten. Ze heeft inmiddels een advocaat die de zaak voor haar zal vertegenwoordigen bij de rechter.
We wachten af hoe dit zal aflopen. We steunen Marcia van harte. Ze heeft volledig Vertrouwen in de Goede afloop want God zal haar en de kinderen bijstaan.
Op 27 maart teruggevlogen naar NL na enerverende weken in Suriname.
Grt. - Johannes S.